El lament den bigliet de cincent (di Serafino Corada)

El lament den bigliet de cincent (di Serafino Corada)

Segnalata al 2° Concorso di poesia dialettale di Offanengo-1972 - Le poesie di Serafino Corada sono in dialetto castelleonese

El lament den bigliet de cincent (di Serafino Corada)

Urmai sòo

En nobil decadut.

 Quant pense

 Che i mèe antenàat

 I fàa tremàa

 E de tote jera rispetàt

 En fin en dei caseòn

 Ja cumedàa,

 En mes ai ninsui

 De lèn ricamàt

 E de bugada prufumàat.

 Quant ghe pénse

 Me vèe la pasiòn.

 Cun lur la zent

 I stàa a tént

 I gh’era mila precausiòn

 I ghe cunusìa el valur

 E ja tegnìa cun tant amur.

 En cuu i gà po de remision

 I me ciapa, i me spend,

 i me schisa i me strapaga

 i me piega malament,

 i me manda pesàt

 spurc e trasandàat.

 Sòo stof

 De sugutàa a giràa

 Tote i dé perde forsa,

 en cuu val pusèè du persic tuc

 che me,

 credie mia de endàa a finìi cusé.

 Speràe de endàa en pensiòn

 E subii po umiliasiòn,

 quant ghè vegnit i mèe fradei

 lustre, fort, nuf, pesànt

 ma i era tròp bèi

 che i è scumparit a l’istàant.

 E cusé sòo restàat a mo me

 A tiràa el car

 Ma urmai sente prope

 De delegua

 Cume giàas al sul.